കാട്ടിൽ
വിശപ്പില്ലായിരുന്നു.
ഉറവകൾ
വറ്റാതെയും
കനികൾ
കനിവോടെയും
പുലർന്നു.
കാട്ടിൽ നീയും
ഞാനുമല്ല,
ഞങ്ങളായിരുന്നു
കശപിശകൾ
കലാപങ്ങളാകില്ലായിരുന്നു
മേഘക്കെട്ടുകൾപോലെ
അനായാസമായിരുന്നു
വനജീവിതം
കടപുഴക്കിയെടുത്ത
വൻമരുതിനെ
മുരടിപ്പിച്ച്
മറ്റെന്തോ
ആക്കി
മുറിയിലടയ്ക്കുമ്പോൾ
അപമാനിതനായ
അടിമയെപ്പോലെ
ഒടുങ്ങാനാശ…
Be the first to write a comment.