ഉരിഞ്ഞ് പോകുമ്പോൾ തൊലിയുടെ ഉൾഭാഗം റോസ് നിറത്തിൽ കാണുമ്പോൾ രക്തത്തിൽ രാഷ്ട്രീയമുള്ളവര്‍ക്ക് ഒരിത് തോന്നാതിരിക്കില്ല അകത്തോട്ടകത്തോട്ട് കറുത്തിരുന്നെങ്കിലെന്താ എന്നാശിച്ചു പോവുകയും ചെയ്യും ചില സമയങ്ങളിൽ അങ്ങിനെയായിരുന്നെങ്കിൽ ഒരു പക്ഷെ ഒരാൾക്ക് തന്റെ സഹോദരനെ കൊല്ലേണ്ടി വരുമായിരുന്നില്ല ഓരോ പിളർപ്പിനും ഉള്ളിലേക്ക് വീശുന്ന കറുപ്പ് അയാൾ ഓങ്ങുന്ന ഏതെങ്കിലുമൊരു നിമിഷത്തിൽ തിരിച്ചറിവിനുള്ള സമയം കൊടുത്തേനേ... വെട്ടിയെടുത്ത അവയവത്തിന്റെ അറ്റത്തു നിന്ന് ഒറ്റുകാരേപ്പോലെ പിൻവലിഞ്ഞ് കുറച്ച് ഭാഗം കൂടി വെട്ടാനാംഗ്യം കാണിക്കുന്ന ചില ഉറപ്പില്ലാത്ത തൊലിയുള്ളവരുമുണ്ട് പഴയ സംഘർഷങ്ങളുടെ സ്കൂളിൽ...

കുതിക്കുകയെന്നാൽ ദൂരങ്ങളിലേക്ക് കണ്ണൂപായിച്ച് കൈയ്യിലൊതുങ്ങാത്ത വഴുക്കലുകളിൽ ഒറ്റക്കൊരാളുടെ, ചിതറിയോട്ടം അത് തിരിച്ചു പറക്കലിന്റെ അളന്നിട്ട ദൂരങ്ങളല്ല മേഘങ്ങളിൽ ജലവഴികളായി തീരുന്ന പുഴപോലൊരുവളുടെ അറ്റവും അറുതിയുമില്ലാത്തതെന്തോ വടുക്കളിൽ നിന്ന് പ്രാചീനമായ വേദനകളെ ഉരുക്കി മാറ്റുന്നൊരു സ്വപ്നം എല്ലാം കലർത്തി കറുപ്പിച്ച നീലയായ് ചിറകടിക്കുന്നത് അറ്റുപോയതിനെ മുഴുവൻ ഒരേ ലക്ഷ്യത്തിലേക്ക് തറച്ചു നിർത്താനാണ് വിശപ്പ് കാഞ്ഞ് പുക പിടിച്ചൊരു പാട്ടിന് സ്വയം തീ പിടിക്കുന്നത് വെറുപ്പും വേദനയും പ്രതിഷേധവു...